- kaki/ hurma japońska/ pochodząca z Chin odmiana Szizi -
słodkie, ale lekko cierpkie owoce z miękkim odrobinę włóknistym miąższem
- Odmiana jest uprawiana od XIX wieku także w Ameryce Północnej (w Kalifornii) i w południowej Europie. W roku 1890 rozpoczęto także jej uprawę w Brazylii
- Owoce są jadalne zanim w pełni dojrzeją, ale pełnię smaku uzyskuje się, dopiero gdy zmiękną po zerwaniu.
- „Owoc Szarona” (nazwany tak od równiny Szaron w Izraelu, skąd się wywodzi) jest odmianą D. kaki. Regularna konsumpcja ma obniżyć ryzyko arteriosklerozy i ataków serca
- „Daktylo-śliwa” pochodzi z południowo-zachodniej Azji i południowo-wschodniej Europy. Owoc był znany wśród starożytnych Greków jako „owoc bogów”, „Dios pyros” („ogień Zeusa”). Jest możliwe, iż owoc ten to lotus wspomniany w Odysei – owoc tak wspaniały, że ci, którzy go zjedli zapominali o powrocie do domu!
- Hurma amerykańska pochodzi z rejonu środkowo-wschodniej Ameryki Północnej. Ma większą zawartość wapnia i witaminy C niż odmiany azjatyckie. Angielska nazwa hurmy, „persimmon” – spolszczona na „persymonę” – wywodzi się z języka Algonkinów, Indian północnoamerykańskich, i oznacza "suchy owoc". Amerykańskie hurmy są całkowicie niejadalne, dopóki nie dojrzeją.
- Czarna hurma pochodzi z Meksyku. Niedojrzały owoc ma zieloną skórę i biały miąższ, ale po dojrzeniu zmienia kolor na czarny.
- Mabolo pochodzi z Filipin. Gdy dojrzeje, nabiera ciemnoczerwonego koloru. W Chinach odmiana ta jest znana jako „mango koreańskie”.
- Inne odmiany Diospyros są zwykle niejadalne dla ludzi.
Wartości odżywcze w 100 g świeżej hurmy japońskiej
Energia | 293 kJ |
Proteiny | 0,58 g |
Tłuszcze | 0,19 g |
Węglowodany | 18,59 g |
Cukry | 12,53 g |
Błonnik | 3,6 g |
Sód | 1 mg |
Potas | 161 mg |
Witamina C | 7,5 mg |
Ryboflawina | 2,5 mg |
Żelazo | 0,15 mg |
Wapń | 8 mg |
Selen | 6 μg |
Ja też uwielbiam kaki i zajadam się nimi przy każdej okazji :) Niestety kilka razy trafiłam na takie, które mimo iż były dojrzałe, były mocno cierpkie, ale to chyba zależy od odmiany.
OdpowiedzUsuń